Hemşirelik mesleği  fedakarlık, samimiyet ve iyi niyetin ete kemiğe bürünmüş halidir. Dünyanın neresinde olursa olsun bir sağlık hizmetinden söz edeceksen hemşireleri bu hizmetin dışında kıyısında kenarında düşünmemiz söz konusu dahi olamaz.

Ülkemizde maalesef bir çok meslek grubunda olduğu gibi hemşirelerimizde hak ettikleri değeri yeterince görememektedirler.

Elbette bunun birden fazla nedeni vardır. Ama özellikle kamuda kendini işyeri sahibi diğer çalışanları yani mesai arkadaşlarını işçileri gibi gören liyakatsiz yöneticiler tarafından uygulanan mobbing başta olmak üzere;

Ülke sathında mevcut her kamu hastanesinde eşit işe farklı ücret ödemelerinden kaynaklı adaletsizlikler.

Personel rejimindeki yanlışlıklardan kaynaklanan “az personelle çok iş “ mantalitesinin giderek yerleşmesi sonucu haddinden fazla çalışılan ve karşılığında hak ettiği fazla mesai ücretini alamayan ağır ve yorucu bir çalışma takvimi.

Meslek tanımları yetersiz belirsizliklerle dolu ve açık uçlu olması hasebiyle üzerlerine yüklenmiş olan angaryalarla uğraşmaya zorlanmaları ve mecbur bırakılmaları.

Çalışan sağlığını hiçe sayan ve önemsemeyen dahası insana ve yapılan işe değer vermeyen hastane yönetimleri.

Sağlık hizmetinin, “tam bir ekip işi” olduğunu bir türlü idrak edemeyen ya da kabullenemeyen bazı çevrelerce yardımcı personel olarak nitelendirilmeleri ve bu şekilde bir muameleye maruz bırakılmaları.

Haklarını, adalet terazisi içinde ve dahi iyi niyetle aramaya çalışanların ve dahası yönetenler gibi düşünmediği için daha açık bir ifade ile ayrıştırıcı örümcek beyinli kişiliksiz egoist bazı yöneticilerce keyfe keder servis ve çalışılan birim değişiklikleri ile cezalandırılma korkusu içinde mobbing, dışlama ve daha farklı kötü muamelelere maruz kaldıkları halde kendilerini ifa edemeyen hatta bu sebepten bunalıma girip hayatına son vermeyi düşünen yada istifa ederek mesleğini icra edememe durumuna getirilen meslek mensupları.Canla başla hizmet verme gayretleri hiçe sayılarak, savaş halinde ve cephede bile görülmesi beklenmeyecek bir şiddet ve terör saldırılarına maruz kalmalarının ise izahını dahi yapamıyoruz maalesef.

Evet Dünyamızın yaşamakta olduğu pandemi sürecinde ailelerinden uzak kalarak neredeyse hastanelerde yaşamaya başlayan ve canla başla yürütülen mücadelede en ön sıralarda yer alan Hemşirelerimizin, 12 Mayıs Dünya hemşireler gününde öylesine hadi gününüz kutlu olsun deyip de bir kuru kutlama, maalesef meslek mensuplarının gönlünü almaya yetmeyecektir.

Olması gereken hekim dışı sağlık meslek mensuplarının da derhal meslek odalarının kurulabilmesi adına gerekli kanuni düzenlemeler yapılmalıdır.

Tüm bu olumsuzluklarla mücadele edecek olan gene meslek mensuplarının kendi azim ve kararlılıkları olacağı şüphesizdir. Kendilerini hak ve adalet arayışında ciddi manada temsil edecek sivil toplum kuruluşlarına özelliklede sendika seçimlerine dikkat etmeleri gerekmektedir.

Ufak tefek rahatlıkların peşinde haklarını kaybetme pahasına gelecek yarınlarını ve kendilerinden sonra gelecek meslektaşlarının ve mesleklerinin geleceğini görmezden gelmemeli ve gereği için harekete geçmelidirler.

Bu duygular içerisinde tüm hemşire arkadaşlarımızın hemşireler haftasını kutlar saygı ve sevgilerimi sunarım.

Arif Yaşar

Genel Başkan